‫ زنی آبستن درد است            
زنی نوزاد غم دارد
                    

زنی می گرید و گوید
به سینه شیر کم دارد
زنی در کنج تاریکی
                                                                                  

نماز نور می خواند
زنی را می شناسم من
 میرد ز یک تحقیر
ولی آواز می خواند
که این است بازی تقدیر

زنی با فقر می سازد
زنی با اشک می خوابد
گناهش را نمی داند
زنی درد نهانش را
ز مردم می کند مخفی
که یک باره نگویندش
چه بد بختی چه بد بختی

زنی را می شناسم من
که شعرش بوی غم دارد
ولی می خندد و گوید
که دنیا پیچ و خم دارد
                               سیمین بهبهانی